என் இருதய அறைகள் நான்கிலும்
உந்தன் உருவ சித்திரங்கள்!
அதன் பாரம் தாங்காமல்..
என் இதயம் அழுகின்றது!
இதயத்தில் பூத்த கண்ணீர்,
உப்பு நீர் பூக்களாய்
என் விழிகளில் நிரம்பி,
மெல்ல வழிந்தோடுகிறது,
என் விரல்களின் ஓரத்தில்,
சிந்தும் கவிதை வரிகளாய்!
Wednesday, March 28, 2007
//
Labels:
Kavithai
//
1 comments
//
mekalai says:
very nice description....